توسعه گردشگری ایرانگردی و جهانگردی

 تجربه سفر بدون حس کردن و درک فرهنگ و سنت یک منطقه بی فایده است. به طور قطع یکی از مکان هایی که می تواند خصوصیت فرهنگی یک ملت را به شما نشان دهد، عرصه بازار می باشد. بازار یک منطقه معرف آداب و رسوم یک شهر یا کشور به شمار می رود و بازدید از این مناطق می تواند شما را با ویژگی های سنتی و تجاری آن منطقه آشنا کند. عموماً فضای بازار جزء محبوب ترین بخش شهر بوده که گاهاً از فضاهای تاریخی هم بیشتر بازدید می شوند.

جمهوری خلق بَنْگِلادِش (به بنگالی: গণপ্রজাতন্ত্রী বাংলাদেশ) کشوری است واقع در جنوب قارهٔ آسیا و شرق هند،

پایتخت آن داکا و جمعیت آن ۱۴۸ میلیون نفر است. واحد پول بنگلادش تاکا نام دارد و زبان رسمی آن بنگالی است. زبان بنگالی از ریشه زبان‌های هندوآریایی است و خط ویژه خود را دارد. از زبان انگلیسی نیز در آموزش عالی و دادگستری استفاده زیادی می‌شود و طبقه متوسط و بالا از آن به عنوان زبان دوم استفاده می‌کنند. ۹۸ درصد از مردم این کشور از قوم بنگال هستند.

این کشور که پیش از این پاکستان خاوری نام داشت در پی جنگ آزادی‌بخش بنگلادش، در تاریخ ۲۶ مارس ۱۹۷۱ به کمک هند از پاکستان باختری (پاکستان امروزی) جدا شده و کشوری جداگانه شد.

۸۹٫۷ درصد از مردم بنگلادش مسلمان و اکثریت آن‌ها سنی‌مذهب هستند. ۹٫۲ درصد از بنگلادشی‌ها نیز پیرو آیین هندو است. از آنجا که اسلام از نظر تاریخی توسط صوفیان به بنگلادش آورده‌شد پیروان طریقت‌های صوفی هم‌چون دیوبندی و اهل حدیث نیز در این کشور حضور درخور توجهی دارند.

بنگلادش نهمین کشور پرجمعیت جهان و از پرتراکم‌ترین کشورها از نظر جمعیت است. بنگلادش بر روی زمین‌های حاصلخیز دلتای رود گَنگ واقع شده و در معرض آسیب سیل‌ها و چرخندهای سالانه قرار دارد.

بنگلادش از نظر جغرافیای سیاسی در محاصره کامل هند قرار دارد و به دلیل واقع بودن در شبه قاره هند شدیداً تحت تاثیر آن می‌باشد و مهم ترین روابط را در نظام بین‌المللی را با هند دارد. بخش کوچکی از مرزهای زمینی این کشور نیز در اشتراک با برمه می‌باشد.

بنگلادش در موسیقی، معماری و مجسمه‌سازی و نقاشی پیشینه‌ای غنی دارد. ادبیات بنگالی از زبان و ادبیات فارسی تأثیر بسیاری گرفته است.

میانمار (بـِرمه پیشین) (نام رسمی: اتحادیه جمهوری میانمار)  کشوری است در آسیای جنوب شرقی. بزرگ‌ترین شهر این کشور رانگون است ولی پایتخت آن شهرنایپیداو می‌باشد. جمعیت میانمار بیش از ۶۰ میلیون نفر، زبان رسمی این کشور برمه‌ای و واحد پول آن کیات است.

۶۸ درصد از مردم میانمار از تبار برمه‌ای، ۹ درصد شان، ۷ درصد کارن و بقیه از دیگر اقوام هستند. ۸۹ درصد از مردم میانمار بودایی، ۴ درصد مسیحی، ۴ درصد مسلمان و ۱ درصد نیز پیرو آیین هندو هستند.

میانمار از نظر مساحت چهلمین کشور بزرگ جهان و از نظر جمعیت ۲۴امین کشور پرجمعیت جهان است.

میانمار، با نام پیشین برمه، از مستعمره‌های بریتانیا بود که در سال ۱۹۴۸ به استقلال رسید. از زمان استقلال، این کشور شاهد درگیری‌های درازمدت میان اقوام پرشمار خود بوده و یکی از طولانی‌ترین جنگ‌های داخلی را به خود دیده‌است.

برمه از ۱۹۶۲ تا ۲۰۱۱ تحت یک رژیم نظامی اداره می‌شد اما از پس از برگزاری انتخابات در سال ۲۰۱۲، این رژیم نظامی در سال ۲۰۱۱ رسماً پایان یافت و حکومتی نیمه‌نظامی جایگزین آن شد که این حکومت دست به یک رشته اصلاحات دموکراتیک زده‌است. 

میانمار کشوری است با منابع زیاد اما اقتصاد آن یکی از کم‌توسعه‌یافته‌ترین اقتصادها در جهان است. جنوب برمه در سال ۲۰۰۸ در پی توفانی سهمگین به شدت ویران شد. در این سال نیمی از جمعیت میانمار از توفان نرگس زیان دیدند و در این کشور دست کم ۷۸ هزار نفر در نتیجه توفان نرگس جان باخته و ۵۶ هزار نفر نیز ناپدید شدند.